
Poziom znajomości języka angielskiego: czyli jak rozumieć skalę CEFR
CEFR (Common European Framework of Reference for Languages) jest to międzynarodowy standard pomagający określić poziom języka angielskiego lub innego języka europejskiego, którym posługuje się dana osoba jako językiem obcym. Jest to skala, która systematyzuje ocenę znajomości języka obcego na sześciu różnych poziomach — od A1 do C2.
Skala ta jest rozpoznawalnym w całej Europie standardem używanym przy tworzeniu programów nauczania, przygotowaniu kursów językowych, egzaminów oraz podręczników do nauki języków obcych. W dalszej części tego artykułu przybliżę każdy z poziomów skali CEFR, a na samym końcu znajdziesz krótką ciekawostkę.
Wszystkie poniższe zdjęcia pochodzą z tego pliku dostępnego na stronie Rady Europy, jego treść dotyczy ogólnie języków europejskich i jest powszechnie stosowana w Europie.
Z tego artykułu dowiesz się:
- co oznacza podstawowa znajomość języka A1-A2,
- co oznacza poziom samodzielności językowej B1-B2,
- co oznacza poziom biegłości językowej C1-C2,
- jaki poziom znajomości języka jest Ci potrzebny,
- co oznacza “język na poziomie komunikatywnym”,
- czy każdy native-speaker zna swój język na poziomie C2,
- jak zweryfikować poziom języka angielskiego u kandydata podczas rozmowy rekrutacyjnej,
- jakie są odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania o skalę CEFR.
Angielski dla turysty: Poziom podstawowy (A1 — A2)
Myślę, że jeżeli chcielibyśmy podsumować to, czym jest poziom podstawowy znajomości języka obcego, można by zrobić to w ten sposób:
Jeżeli znasz jakiś język na poziomie A2, śmiało możesz jechać do kraju, gdzie jest on, używany i nie zginąć.
Gorzej się poczujesz i nie obędzie się bez wizyty u lekarza?
Jeżeli jesteś w stanie przekazać mu informację na temat tego:
- co robiłaś poprzedniego dnia (co jadłaś, gdzie jadłaś, kiedy jadłaś),
- jak się czujesz,
- w którym miejscu Cię boli oraz
- jakie są Twoje plany na kolejne dni pobytu.
Potrafisz przy tym udzielić podstawowych informacji o sobie takich jak:
- imię,
- nazwisko,
- miejsce zamieszkania,
- numer telefonu,
- potrafisz przeliterować te informacje.
Poziom A2/A2+ wystarczy Ci w zupełności, jeżeli chcesz danego języka używać jedynie w celach turystycznych i nie zamierzasz wdawać się z nikim w poważniejsze dyskusje.

Angielski do pracy: Poziom samodzielności (B1 — B2)
Poziom B2 to poziom popularnego egzaminu B2 First (dawniej FCE), który między innymi uznawany jest za potwierdzenie wystarczających kompetencji językowych, które umożliwiają podjęcie nauki, przez wiele zagranicznych uniwersytetów.
Poziom B1 oraz B2 to również poziom polskiej matury z języków nowożytnych, odpowiednio podstawowej i rozszerzonej.
Moim zdaniem, poziom B2 to poziom znajomości angielskiego i każdego innego języka obcego, który wystarcza w zupełności do celów zawodowych większości osób.
Jeżeli jesteś w stanie bez zbędnego skrępowania prowadzić rozmowę na interesujące Cię tematy, czy to związane z Twoją pracą, czy hobby, będąc przy tym względnie precyzyjnym i poprawnym, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że na skali CEFR znajdujesz się gdzieś w przedziale B1-B2.

Angielski dla freaków: Poziom biegłości (C1 — C2)
Jeżeli dotarłeś do poziomu C1 — oznacza to, że posługujesz się danym językiem obcym w sposób biegły.
Bez problemu przyswajasz długie i skomplikowane teksty w tym teksty naukowe. Znasz masę specjalistycznych i wyrafinowanych słów. Jesteś w stanie zrozumieć niemal wszystko i spontanicznie wypowiadać się na większość tematów.
Dalej jest już tylko poziom C2 — jeżeli go osiągniesz, będzie to oznaczać, że znasz język i prawdopodobnie władasz nim nieco lepiej niż niektórzy słabiej wykształceni native-speakerzy.

Jaki poziom języka angielskiego jest Ci potrzebny?
Zależy do czego jest Ci potrzebna znajomość języka obcego. Pisałem o tym też we wpisie dotyczącym seniorów uczących się języków obcych.
Jeżeli wybierasz się w wakacje na Kubę, wystarczy Ci hiszpański na poziomie A2/B1. Jeżeli jednak zamierzasz podjąć tam pracę lub rozpocząć studia, musisz celować w poziom B2/C1.
Jaki poziom języka angielskiego odpowiada znajomości języka w stopniu komunikatywnym?
Pytanie to łączy się w zasadzie z poprzednim.
Osoby, które odpowiadają za rekrutację w firmach, często spotykają się z zapisem w CV lub liście motywacyjnym, który brzmi: “język angielski komunikatywny”.
Osoby odpowiedzialne za rekrutacje również głowią się nad tym, co kryje się pod tym terminem.
Muszę przyznać, że dla mnie również jest to strasznie enigmatyczny zapis, który nie mówi absolutnie nic.

Dla mnie, osoby, która dużo czyta i słucha w języku angielskim, również treści naukowych, język komunikatywny zaczyna się od C1, dla kogoś innego, zajmującego się inną branżą, komunikatywny — czyli jak mniemam “wystarczający do sprawnej komunikacji” — będzie poziom A2 lub nawet A1.
Nie pisz więc, że Twój angielski czy jakikolwiek inny język jest na poziomie komunikatywnym.
Zdecydowanie lepiej jest użyć skali CEFR, która jest używanym powszechnie standardem i o której stosunkowo łatwo jest znaleźć potrzebne informacje — takie jak np. plik, który podlinkowałem na samej górze tego wpisu.
Jeżeli masz jakiś certyfikat językowy — wpisze jego nazwę i poziom, na którym sprawdzał on Twoją wiedzę np.: FCE (B2).
Jeżeli nie masz certyfikatu, ale ukończyłaś studia wyższe: sprawdź syllabus lektoratu, który ukończyłaś. W większości przypadków syllabusy opisują poziom, który teoretycznie powinno uzyskać się, zaliczając ten przedmiot.
Jeżeli dopiero co ukończyłaś szkołę średnią i zdawałaś tylko maturę podstawową — bezpiecznie będzie wpisać A2/B1. Jeżeli zdawałaś rozszerzenie, wpisz w CV B1/B2.
Możesz też wpisać, na jakim poziomie zdawałaś maturę i jaki uzyskałaś z niej wynik. Myślę, że będzie to najbardziej rzetelne podejście do przedstawienia informacji o Twojej znajomości języka obcego.
Możesz również zajrzeć do tabeli samooceny.
Możesz również skontaktować się z nami, na podstawię testów, które wykonuje przed rozpoczęciem nauki nowego ucznia, pomogę Ci określić Twój poziom znajomości języka angielskiego.
Czy poziom języka angielskiego native-speakera to poziom C2?
Musimy pamiętać o tym, że klasyfikacja poziomów znajomości języka obcego przeznaczona jest dla osób, które uczą się danego języka jako języka obcego.
Nie stosuje się jej do określania poziomu znajomości języka przez osoby, które posługują się nim na co dzień jako swoim językiem rodzimym.
Teoretycznie, gdy spojrzymy jeszcze raz na wymagania, jakie CEFR stawia na poziomie C2, każdy, kto posługuje się danym językiem jako swoim językiem ojczystym, posługuje się nim na poziomie C2.
Egzaminy, które sprawdzają znajomość języka na poziomie C2, testują między innymi umiejętność zrozumienia, podsumowania i stworzenia własnego tekstu na poziomie akademickim.
Wymagają one szerokiego zasobu słownictwa i umiejętności posługiwania się nim w poprawny i zrozumiały dla odbiorcy sposób.
Egzaminy językowe sprawdzają nasze umiejętności w konkretny sposób i pod konkretnym kątem.
Testują naszą umiejętność do wyrażania różnych konceptów, umiejętność posługiwania się słownictwem i gramatyką z poszanowaniem pewnych norm i zasad, umiejętność rozumienia — nie wszyscy native-spekarzy uzyskują biegłość w tych kategoriach w swoim ojczystym języku.
Wystarczy zastanowić się nad tym, ile osób spośród tych, które znasz — które są native-speakerami języka polskiego — są w stanie operować nim niemal bezbłędnie i precyzyjnie w środowisku akademickim?
Dlatego też niektórzy twierdzą, że poziom C2 osiągają dobrze wykształceni native-speakerzy posługujący się danym językiem.
Pomijając fakt, że klasyfikacja według skali CEFR nie odnosi się do języków używanych jako ojczystych, odpowiedź na pytanie brzmi nie, nie każdy native-speaker posługuje się swoim rodzimym językiem na poziomie C2.
Weryfikacja znajomości języka angielskiego podczas rekrutacji
W dzisiejszych czasach, w erze globalizacji i wzrastającej konkurencji na rynku pracy, znajomość języka angielskiego stała się jednym z kluczowych wymagań dla wielu pracodawców. Weryfikacja umiejętności językowych podczas procesu rekrutacji stała się standardową praktyką, a wiele firm wymaga od kandydatów na stanowiska posiadania certyfikatów potwierdzających ich znajomość języka angielskiego.
Weryfikacja znajomości języka angielskiego podczas rekrutacji może przybrać różne formy. Najczęściej stosowaną metodą jest przeprowadzenie testu językowego, który pozwala ocenić poziom znajomości języka angielskiego kandydata. Test ten może obejmować różne umiejętności językowe, takie jak czytanie, pisanie, słuchanie i mówienie, oraz różne poziomy trudności, w zależności od wymagań danego stanowiska. Testy te mogą być przeprowadzane przez firmę rekrutacyjną lub samodzielnie przez pracodawcę.
Kolejną metodą weryfikacji znajomości języka angielskiego jest zapytanie o doświadczenie kandydata w pracy z językiem angielskim oraz o posiadanie certyfikatów potwierdzających jego znajomość. Certyfikaty te są wystawiane przez różne organizacje, takie jak British Council czy Cambridge English, i potwierdzają poziom znajomości języka angielskiego kandydata zgodnie z międzynarodowymi standardami.
Weryfikacja znajomości języka angielskiego podczas rekrutacji ma wiele zalet. Po pierwsze, pozwala to na wyeliminowanie kandydatów, którzy nie spełniają wymagań językowych danego stanowiska, co zwiększa efektywność procesu rekrutacyjnego. Po drugie, potwierdzenie znajomości języka angielskiego może być ważnym atutem dla kandydata, co może zwiększyć jego szanse na zdobycie stanowiska.
Jak sprawdzić znajomość języka angielskiego na rozmowie kwalifikacyjnej?
Poniżej przedstawiam kilka sposobów, jak można sprawdzić tę umiejętność podczas rozmowy kwalifikacyjnej.
- Pytania po angielsku
Podczas rozmowy kwalifikacyjnej warto zadać kilka pytań po angielsku, aby ocenić poziom znajomości języka angielskiego kandydata. Pytania te mogą dotyczyć różnych aspektów, takich jak doświadczenie w pracy z językiem angielskim, umiejętności komunikacyjne czy preferencje dotyczące stylu nauczania języka angielskiego. Ważne jest, aby zadawać pytania w sposób dostosowany do oczekiwanego poziomu znajomości języka angielskiego kandydata.
Warto jest również zadawać takie pytania, do których ciężko jest się wcześniej przygotować. Daje to możliwość sprawdzenia praktycznej znajomości języka angielskiego. - Słuchanie i zrozumienie
Podczas rozmowy kwalifikacyjnej warto również zwrócić uwagę na sposób, w jaki kandydat słucha i rozumie pytania po angielsku. Można to sprawdzić, zadając kandydatowi pytania po angielsku i obserwując, czy potrafi on zrozumieć pytania i odpowiedzieć na nie w sposób adekwatny. Ważne jest, aby wybierać pytania o różnym stopniu trudności, aby dokładniej ocenić poziom znajomości języka angielskiego kandydata.
- Mówienie i wymowa
Kolejnym aspektem, na który warto zwrócić uwagę podczas rozmowy kwalifikacyjnej, jest sposób, w jaki kandydat mówi i wymawia słowa po angielsku. Można to sprawdzić, zadając kandydatowi pytania po angielsku i obserwując, czy potrafi on płynnie i precyzyjnie odpowiedzieć na pytania oraz czy poprawnie wymawia słowa po angielsku. Ważne jest, aby słuchać uważnie i dawać kandydatowi czas na skonstruowanie odpowiedzi.
- Zadanie pisemne
Innym sposobem na sprawdzenie znajomości języka angielskiego podczas rozmowy kwalifikacyjnej może być zadanie pisemne. Można poprosić kandydata o napisanie krótkiego tekstu po angielsku na określony temat lub o przetłumaczenie krótkiego tekstu z języka polskiego na język angielski. To zadanie pozwoli na ocenę umiejętności pisania po angielsku oraz gramatyki i słownictwa.
Skala CEFR – najczęściej zadawane pytania
Certyfikaty językowe dają oficjalne potwierdzenie poziomu znajomości języka obcego, co jest przydatne przy ubieganiu się o pracę lub studia za granicą, ułatwiają komunikację międzynarodową, mogą pomóc w rozwoju kariery zawodowej, motywują do nauki i pomagają w planowaniu dalszej nauki.
W Polsce posiadanie certyfikatu językowego poziomu C1 nie zwalnia z matury z języka obcego. Matura jest egzaminem państwowym, który jest warunkiem ukończenia szkoły średniej. Certyfikat językowy poziomu C1 potwierdza znajomość języka na wysokim poziomie, jednak nie jest on równoznaczny z zaliczeniem matury.
Poziom B1 i B2 to dwa różne poziomy znajomości języka obcego określone w ramach Common European Framework of Reference for Languages (CEFR). Poziom B1 oznacza, że osoba posiada podstawową znajomość języka, co pozwala jej na porozumiewanie się w prostych sytuacjach codziennych. Poziom B2 oznacza, że osoba posiada znajomość języka na zaawansowanym poziomie, co pozwala jej na porozumiewanie się w różnych sytuacjach.
B2 i C1 to poziomy zaawansowania językowego określone przez Europejski System Opisu Kształcenia Językowego (CEFR). B2 oznacza “zaawansowany poziom” – użytkownicy tego poziomu są w stanie swobodnie komunikować się w różnych sytuacjach i z różnymi rozmówcami. C1 oznacza “zaawansowany poziom plus” – użytkownicy tego poziomu są w stanie swobodnie komunikować się w niemal każdej sytuacji i z niemal każdym rozmówcą.
8 komentarzy
Choć znam skalę poziomów języka angielskiego, ten wpis był dla mnie ciekawy. Zwróciłeś uwagę na bardzo ważny aspekt. Język na poziomie komunikatywnym to pojęcie względne. Zgadzam się zatem z Tobą, że trafniejsze będzie wskazywanie poziomu wg skali CEFR.
Serdecznie pozdrawiam!
SC
Dzięki za miły i rzeczowy komentarz. 🙂
Warto wiedzieć, o co chodzi z tym poziomami i literakami 🙂
Świetny wpis!
Dziękuję. 🙂
O to ciekawe. Zastanwiam sie jaki mam poziom angielskiego teraz hehehe
W Internecie znajdziesz sporo darmowych testów, które pomogą Ci określić Twój poziom znajomości języka angielskiego. 🙂 Możesz też umówić się ze mną na bezpłatne konsultacje.
Bardzo dobrze, ze istnieją takie skale, przynajmniej możemy w sposób bardziej obiektywny określić własne znajomości językowe :). Pozdrawiam serdecznie!
To prawda. Podawanie w ofertach pracy informacji “angielski w stopniu komunikatywnym” tak naprawdę niewiele wnosi. Dla każdego to trochę co innego. Rozumiem, że mniej więcej chodzi o to, aby się dogadać, ale poziomy “dogadania” też mogą być różne. 😉